เมื่อตัวมันอยู่ว่างก็สร้างศิลปะซะหน่อยชีวิตนักพ่นสีจะมีคนเข้าใจไหมนะ

ในวันที่ผมมีความสุขมากที่สุดในชีวิตก็คงจะหมายถึงการที่ผมจะมีชีวิตในวันหยุดนั้นละกว่าตัวผมจะมีวันหยุดได้ในแต่ละวันนั้นบอกว่ายากเลยเพราะอะไรนะเหรอนั้นคือเงิน ผมทั้งงานประจำที่ทำอยู่ที่ร้านขายกล้องต่างๆ แล้วยังมีงานที่เสริมอีกหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นงานเขียนแบบแบรนด์โฆษณาไม่ว่าจะรายได้เสริมทางไหนผมก็รับไปหมดเลย ช่วงนี้มันมีอะไรที่ต้องการใช้เงินเยอะนั้นละครับไม่ว่าจะเป็นเรื่องค่าห้อง ค่าเล่าเรียน ค่าส่งน้องเล่าเรียนการศึกษา มาเข้าเรื่องเลยดีกว่าช่วงวันหยุดที่ผมไปข้างต้นนั้น ชีวิตในวันหยุดนั้นผมจะนอนเลยจนกว่าจะตื่นมาเอง เพราะร่างกายของคนเราต้องได้รับการพักผ่อนนี่นาทำไงได้ แล้วเมื่อผมหยุดเพื่อนๆ ของผมมันก็ไม่รอช้าเลย มันรีบมาช่วงผมออกไปลุยเที่ยว ซึ่งในวันนั้นผมบอกขอไปแบบไม่ไกลมากถ้าจะไปเพราะผมอยากกลับมานอนไม่อยากจะเหนื่อยล้าจากการเดินทางไกลเลยแม้แต่น้อย ซึ่งตอนนั้นมันก็พาไปผมอยู่ในย่านท่องเที่ยวที่คุ้นเลยก็คือ สยามพารากอน ผมได้ไปเดินเที่ยวกับมันตลอดไปกินข้าว โออิชิ พอกินอิ่มมันก็พาผมไปดูหนังเรื่อง Don’t Breathe ลมหายใจสั่งตาย ซึ่งจากการได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วผมก็สนุกกับมันเป็นอย่างมากเลย หลังจากดูจบแล้วเรียบร้อย ผมก็เดินไปเรื่อยๆ แล้วก็ไปเห็นกำแพงเก่าๆ ที่ไม่มีคนสนใจแล้ว…